Tajemnice duchowości. Wszystko co powinieneś wiedzieć o ostatecznym wyzwoleniu z matrixa

Zapraszam na wpis o tym, jak wyrwać się z koła Samsary – czyli przymusu ciągłych reinkarnacji w świecie, który.. No nie jest zbyt dobrze urządzony. Zaznaczam od razu, że ten artykuł to po prostu zbiór hipotez. Jednak wydają się one mieć potwierdzenie w przekazach różnych ludów i kultur, jak i w wiedzy ezoterycznej czy gnostyckiej. Cała duchowość to właśnie zbiór takich hipotez.

Ostatecznie, nikt nie wie, co znajduje się po tej drugiej stronie. Nikt nie umarł i nie zmartwychwstał, opowiadając nam co tam zastał. Jest to wniosek wynikający bezpośrednio z logiki, której straszliwie brak wielu „uduchowionym”. Gdy umysł śpi, budzą się upiory. Jeśli jakiś człowiek mówi że wie na 100%, to zwyczajnie kłamie. Ludzka percepcja jest zbyt słaba i kaleka, by objąć ten inny świat.

Nikt nie ma prawa uważać, że jego interpretacja, wiedza czy odbiór tej drugiej strony, jest ostatecznie prawdziwy. Bo nie wiadomo która teoria czy hipoteza jest prawdziwa. A jest wiele wykluczających się. I nie wiadomo co widzą i z kim rozmawiają osoby w stanie śmierci klinicznej, media rozmawiające z duchami czy magowie. Może to ktoś (coś?) zupełnie innego niż oni sądzą? Może to nie istoty, np zmarli bliscy czy aniołowie, ale sztuczne, komputerowe twory? Taka teoria też istnieje. A może to po prostu halucynacje umierającego, naćpanego czy chorego psychicznie umysłu?

Teraz skłaniam się ku przekonaniu, że świat i ludzkość są na dobrej drodze. Że celem świata, natury i ludzkości jest ewolucja, która czasami prowadzi przez bolesne lekcje. Ale jesteśmy prowadzeni i jesteśmy pod opieką. Cały świat chce nam sprzyjać, pomimo ogromnej ilości cierpienia na nim. To my i nasze nieprzepracowane lęki, traumy, programy psychiki, tworzymy to cierpienie. A nie żadne demony, energie, byty. I nie wcielamy się tutaj z przymusu, a z własnej woli, by coś w tym świecie zdziałać, by choć trochę go naprawić. Każde istnienie jest przejawem woli Boga. Dalsza część artykułu zawiera jedynie jedną z ezoterycznych hipotez. 

Najnowsze i aktualne wpisy o duchowości znajdziesz w poniższych linkach:

–Te pseudo duchowe teorie mogą doprowadzić do życiowej tragedii. Nie zatrać tego co najważniejsze!
–Czy Twoje życie na pewno należy do Ciebie? Zniewolenie jest największe w historii Ziemi!
–Przebudzenie ludzkości: to początek trudnej drogi, od której zależy nasze przetrwanie!
–Strefa tabu: który sposób myślenia wybierasz? Poddańczy czy samodzielny?
–Czy czeka nas szok przyszłości? Wyzwania i zagrożenia XXI wieku o których niewielu zdaje sobie sprawę

Tak naprawdę nie ma żadnej tajemnicy, choć trudno to pojąć

Chciałbym Was na to uczulić. Nauki ezoteryczne i gnostyckie są coraz bardziej popularne. W związku z tym, ulegają coraz większemu wypaczeniu. Zgodnie z prawem masowości – jeśli coś staje się masowe, to automatycznie traci na jakości. Dużo jest w tej dziedzinie oszołomów albo ludzi o celowo złej woli, często udających „dobrych„. Ważne jest to, co umiesz i czego sam doświadczyłeś. To, co sam możesz zweryfikować. W całą resztę wątp, podważaj, sprawdzaj. Masz do tego pełne prawo – bo to nie są Twoje doświadczenia i interpretacje, a czyjeś. Więc wątp z automatu.

W sumie jest to bardzo proste – nie ma tak naprawdę żadnej tajemnicy. Choć różni guru lubią nadawać temu aurę tajemniczości i niedostępności. Na ile żyjesz swoim życiem, w radości i spokoju? A na ile niszczysz swoją duszę, służąc społeczeństwu, które jest nieszczęśliwe, agresywne, chore? I które chce jedynie Twojej małości i niewoli? Ot, i cała wiedza tajemna.

Po śmierci, wg tej hipotezy, mamy udawać się do tunelu świetlnego, opisywanego np przez osoby które przeżyły śmierć kliniczną. I właśnie ten tunel światła, w którym dusza odczuwa bezgraniczną miłość, jest syntetyczną iluzją. Nie chciałbym Cię martwić, ale.. Po tej drugiej stronie, nazywanej często „ziemskim astralem„, jest taka sama iluzja, jak tu na Ziemi. Niektórzy mówią, że poziom iluzji jest tam jeszcze większy. Pamiętajmy jednak, że astral, system, matrix itp, są tworami naszych umysłów – z osobna, jak i w wymiarze zbiorowości.

Wg nich, tu w ciele fizycznym pomimo jego ograniczoności i kruchości, masz szansę poznać prawa rządzące światem i się przebudzić. A w ziemskim astralu jest taka pralnia i ćpalnia duchowa, o jakiej tu na Ziemi nie ma nawet mowy. Ma to być połączenie heroiny, kokainy, LSD, TVNu i TVP, do potęgi trylionowej. Celem jest oczywiście przechwycenie duszy a potem zmuszenie jej, przemocą, do ponownego wcielenia – reinkarnacji.

Matrix i biały tunel duchowej iluzji

Zobaczysz więc biały tunel światła, a w nim poczujesz olbrzymią miłość. Potem zobaczysz swoich opiekunów duchowych, jak i zmarłych bliskich. Potem pojawi Ci się guru, w którego za życia wierzyłeś. Jezus, allah, budda, jahve, Architekt, Lucyfer, Zarządca systemu.. Jego celem będzie wyświetlenie Ci filmu z Twojego dopiero co skończonego życia. Zobaczysz każdy swój dobry i zły czyn z perspektywy osoby, wobec której to zrobiłeś. Podczas każdego z tych obrazów-slajdów będziesz czuł to, co ta osoba, podniesione do ogromnej potęgi. Bardzo intensywnie.

Na koniec dostaniesz prośbę, byś wrócił na Ziemię w nowym ciele. Powiedzą Ci, że wiele nagrzeszyłeś, że narobiłeś sobie sporo długów, złej karmy. I teraz dostajesz szansę odpracowania tego w nowym ciele. Oczywiście, mechanizm ziemskiego astralu obetnie Ci wszystkie wspomnienia z poprzednich żyć. Odbierze wiedzę. I urodzisz się znowu. Najczęściej w zupełnie niekumatej rodzinie. Która najczęściej zniszczy Ci psychikę, w mniejszym lub większym stopniu. I będziesz musiał zdobywać cała wiedzę od nowa, jak i leczyć rany zadane przez nowych rodzicieli.

Tak naprawdę to nie grzech i nie karma rządzi Twoim życiem jak i światem. Jest to filozofia dla słabych, coś w stylu koncepcji grzechu pierworodnego, czy boskiej kary za grzechy. Jeśli chcesz by taki ślepy i w sumie głupi mechanizm karmy rządził Twoim życiem, także po śmierci – to… tak właśnie będzie. Przecież sam dałeś zgodę. Sam oddałeś swoją moc kreacji na rzecz ślepego losu – czyli karmy. Więc sam pozwoliłeś być ofiarą, bo koło przeznaczenia, losu czy też karmy, wali przysłowiową „pałą bejzbolową” na ślepo.

Przy czym dziwna prawidłowość – bo różni złoczyńcy, kapitaliści, psychopaci, skorumpowani politycy – nie tylko nie są ruszani przez prawo karmy, ale odnoszą sukces za sukcesem. A człowiek dobry, ale lękający się i odczuwający poczucie winy – wciąż, jak na złość, ma różne złe wydarzenia, przypadki, upadki, dziwne złe zbiegi okoliczności. Czyżby było więc zupełnie odwrotnie z tą karmą, niż głoszą filozofie wschodu czy new age? No i pytanie – czy warto wracać w kolejnym ciele do tego świata?

Prawo karmy czyli wszechświatowy blef?!

To nie karma się liczy, ale Twoja moc i wiedza. Za obecnego ziemskiego życia budujesz z nich swój własny „budynek”. Z cegiełek wiedzy, świadomości, doświadczeń i przeżyć. A potem, po śmierci zabierasz ten „kapitał” ze sobą. Jesteś kreatorem, twórcą, więc nie daj sobie wmówić filozofii ofiary. Że jesteś mały, nic nie znaczący, że musisz odpokutowywać jakieś winy, że to nie Ty rządzisz swoim życiem, ale jakaś karma. Nikt, absolutnie nikt nie może Cię zmusić do czegokolwiek – to chyba najważniejsze prawo. Co najwyżej może wykorzystać Twoją zgodę, wynikłą ze słabości, niewiedzy, braku asertywności, i innych tego typu czynników. To dotyczy także tego, co jest po „tej drugiej stronie”.

Więc po śmierci będziesz mógł zdecydować, mając tę wiedzę. Nie wchodź więc w tunel światła. Połącz się ze swoją duszą. Nie ufaj przewodnikom duchowym czy zmarłym bliskim. Oni prawdopodobnie mają już nowe wcielenia, czyli nowe ciała. A to co widzisz, to najprawdopodobniej „komputerowa” iluzja astralna. Prawdziwemu przewodnikowi będzie raczej zależało na tym, by Cię z tego koła iluzji wyzwolić. Z kolei prezentacja Twojego życia i wmawianie Ci, że popełniałeś grzechy i musisz odpokutować w nowym ciele – jest astralną wersją ziemskiej, fizycznej iluzji.

Przecież tak mówią nasze religie. Że jesteś grzesznym człowiekiem, puchem marnym, więc musisz cierpieć, żyć w niedostatku. I co najważniejsze – musisz siedzieć cicho, nie kwestionować niczego, służąc społeczeństwie, elicie, systemowi. Elicie – która żyje i bogaci się Twoim kosztem, wmawiając Tobie albo grzeszność (religie) albo brak zaradności (neoliberalny kapitalizm). Powtórzę jeszcze raz, bo to bardzo ważne. Nie musisz niczego odpokutowywać ani spłacać karmicznych długów.

Czy na pewno musisz odpracowywać karmę? A co, jeśli nie?

Czy to Ty tworzyłeś ten ziemski system, który zmusza istoty do walki, rywalizacji o ograniczone zasoby, do agresji, do zła? Nie, nie Ty go tworzyłeś. Jest to twór.. w zasadzie nie wiadomo kogo / czego. Teorii na ten temat jest dużo (Bóg, demiurg, Architekt, ewolucja, kosmici, symulacja). I żadnej z tych teorii nie da się ostatecznie potwierdzić. Tak czy owak, to nie jest Twój twór. Więc dlaczego masz brać odpowiedzialność za to, że musiałeś się w tym bajzlu szarpać i walczyć?

Dlaczego mamy ponosić za to odpowiedzialność? Te doświadczenia które mamy w naszych życiach, służą nam uczeniu się i poszerzaniu świadomości. Byśmy w którymś tam wcieleniu powiedzieli: „DOŚĆ!” i wyzwolili się. Najpierw za naszego ziemskiego życia – w postaci trzech etapów: olśnienia świadomości, przebudzenia i oświecenia. A potem, po śmierci, wyzwolili się z błędnego koła reinkarnacji. To w zasadzie nie są grzechy, ale doświadczenia.

Szarpiemy się o tę kromkę chleba, worek kaszy czy też.. własne mieszkanie, auto. Uczestniczymy w tym wyścigu szczurów, zadajemy zło, jak i sami obrywamy. Jesteśmy ofiarami jak i katami, podług ziemskiego programu kat-ofiara. A potem budzimy i stwierdzamy, że to nie tak, że chcemy inaczej. I mamy do tego pełne prawo. Tak samo mamy prawo do wierzenia w karmę czy cokolwiek innego, co rządzi naszym życiem, i czyni nas biernymi i uległymi. Mamy też prawo ciągle wracać na Ziemię i ciągle przeżywać jej dramaty i tragedie.

Ciekawa metafora tego co opisałem, jest w jednym z odcinków Star Treka:

Cytat: „Duch „ojca„ Janeway pojawia się, próbując przekonać ją, że to już koniec, że już nic tam dla niej nie pozostaje. Ale Janeway nie jest gotowa do zaakceptowania tego. Jej „ojciec„ próbuje przekonać ją, że wszystkie jej próby negowania rzeczywistości jej sytuacji jedynie spowodują jej większy ból, gdyż z czasem zda sobie sprawę, jak silna i destrukcyjna jest samotność. Widząc jak ludzie, których kocha zajmują się swoim życiem bez niej, będąc wiecznie odcięta od ich istnienia. Ale Janeway nie jest jeszcze przekonana, podkreślając, że jest ona po prostu jeszcze niegotowa, że raczej woli być tam duchem, niż w ogóle, gdyż „kapitan nie opuszcza statku.„

Podczas, gdy duch jej „ojca” ciągle naciska ją do podjęcia decyzji, by w końcu opuściła ten świat, nagle dostrzega ona wizję Chakotay i Doktora na powierzchni planety, którzy wydaje się, że chcą ją przywrócić do życia. Druga i trzecia wizja sprawia, że jest oczywistym, że jej doświadczenia w „zaświatach„ nie są rzeczywistością. Zdaje sobie sprawę, że osoba leżąca na ziemi na owej planecie to prawdziwa Janeway, i że wszystko czego doświadcza od momentu jej rzekomej śmierci jest halucynacją.

Obca istota wreszcie odkrywa swoją prawdziwą tożsamość. Twierdzi, że jego gatunek w chwili śmierci przychodzi z pomocą umierającym, aby zrozumieli to co się dzieje, i w celu aby przejście na drugą stronę było okazją do radości. Twierdzi, że on był szczery, gdy mówił, że to miejsce jest cudowne, gdyż może być wszystkim tym czym tylko zechce być. Maskując się jako jej ojciec, czy jako ktoś z jej bliskich, sprawia, że przekraczanie jest znacznie mniej strachliwe.

Janeway ma wątpliwości, że prawdziwe powody obcego mają coś wspólnego z wieczną radością i żąda, aby powiedział jej, co tak naprawdę od niej chce.

Obcy chwyta ją, mówiąc jej, że musi z nim iść, ale Janeway zdaje sobie sprawę, że jeśli mógłby ją zmusić to zrobiłby to już wcześniej. W końcu ona rozumie, że musi się dobrowolnie zgodzić, aby z nim pójść, coś, czego nie chce zrobić. Obcy staje się wyraźnie zdenerwowany, wracając do swojej sfery, ale daje ostatnie ostrzeżenie, że ponownie pojawi się, i że będzie na nią czekał, gdyż ostatecznie ona wejdzie do jego matrycy i będzie go karmić swoją energią przez długi, długi czas. Na co Janeway odpowiada, ‚idź precz’”.

Zmęczone dusze dojrzałe.. Czy jesteś wśród nich?

Do opuszczenia koła Samsary gotowe są ponoć tylko dojrzałe, stare dusze. Od dziecka uważają, że są nie z tego świata. Że nie bardzo tu pasują. Już w wieku młodzieńczym mogą być zniesmaczone zachowaniem rówieśników, czy szkolnymi i politycznymi absurdami. Fascynacja markowymi butami czy też subkulturami, budzi w nich co najwyżej uśmiech politowania. Zaś dobrze wiedzą, że te wszelkie biurokratyczne absurdy są bezcelowe i po prostu szkodzą.

Często czują się obco, samotnie, bo kierują się zupełnie innymi wartościami niż społeczeństwo. Społeczeństwo ocenia człowieka pod kątem służalczości, przydatności. A więc: wykształcenie, zarobki, status społeczny. Jest to niskie, zwierzęce postrzeganie człowieka, dehumanizujące go. Nie mają potrzeby walki i rywalizacji. Nie chcą być niewolnikami ani władcami niewolników. Na pewnym etapie rozwoju czują też bezsens istnienia tego świata, bezsens wyścigu szczurów, płodzenia dzieci.

Droga ku duchowej wolności

I bezsens wobec innych form służby społeczeństwu, które także powodują utratę wolności i zaprzedanie samego siebie. Kierują się oni wewnętrzną empatią – bo skoro istoty na Ziemi cierpią, to dlaczego to wszystko ma trwać? To po co tworzyć nowe życia? Tak, ja wiem że to wcale nie tak. Że koło życia musi trwać by słabo rozwinięte dusze się uczyły i rozwijały. Że życie jest cudem, i tak dalej.. Że stare dusze wcielają się po to, by zasiewać nowe idee i zmieniać świat.

No ale co za dużo, to i świnia nie zeżre, prawda? Takie stare dusze są po prostu zmęczone tym wiecznym karmicznym kieratem. Tymi całymi dramatami i tragediami, nieskończenie powielanymi przez ludzi którzy nie chcą się uczyć. Czy tym, że świat poprzez prawa natury umożliwia prosperowanie skurwysynom, a ludzi wrażliwych dołuje. Lub tym, że poprzez taką a nie inną konstrukcję ludzkiej psychiki, ludzie są skazani na koło cierpień, pragnień których świat nie jest w stanie zaspokoić, i frustracji z tym związanych.

Ja tego nie projektowałem. Ten świat nie jest moim dziełem. Tak jak obóz koncentracyjny nie był dziełem wycieńczonego więźnia, zmuszonego do walki, do brutalności, do ostateczności, by przeżyć. No i lekcje, jakich uczymy się na Ziemi.. Przede wszystkim uczymy się przetrwania „w stadzie agresywnych małp”. Życia z dnia na dzień, by na rachunki wystarczyło. Cała wiedza tajemna, przeżycia mistyczne, nie są darem społeczeństwa. Ale musimy zainteresować się tym i zdobyć to sami.

Można więc powiedzieć, że nawet dar życia zawdzięczamy nie światu, a sobie i ludziom którzy nam pomogli. Tak było np u mnie. Choć urodziłem się w 1985 roku, to żyć zacząłem dopiero na początku 2016 roku. W sumie ten artykuł to tylko teoria, hipoteza. Nie wiem jak tam po drugiej stronie jest. I pominąłem w tym artykule aspekt trwającej reformy ziemskiego systemu. Ona naprawdę ma miejsce, ale nie jest to takie „cukierkowe” jak głosi doktryna new age.

Mimo tego co tu napisałem, mimo tej całej iluzoryczności, od pewnego czasu czuje pewną dumę i jestem wdzięczny światu, że dostałem to życie. Tę szansę na poznanie tego jak działa świat, na poznanie prawdy. Jeden z moich lęków to powracająca czasami myśl.. Że jestem kimś innym, że zupełnie nic nie kumam. Że moje życie jest szare, nudne, takie „kowalskie”. Pozbawione tego twórczego hardcore’u. Ale jestem sobą, uratowałem się. Uniknąłem tak wielu życiowych pułapek. To jest piękne na swój sposób pomimo tego że bywa trudno.

Na sam koniec polecam występ mistyka Marka Tarana o wydostaniu się z karmicznego błędnego koła:

Autor: Jarek Kefir

Hej! Podobał Ci się ten artykuł? 🙂 Moim celem jest zwiększanie poziomu świadomości u Ciebie i u innych Czytelników. Im większa świadomość, tym szybciej nastąpią krajowe jak i globalne przemiany, bo prawdziwa rewolucja to ta wychodząca od zwykłych ludzi. Dzięki dobrowolnym darowiznom mogę zachować niezależność i pisać o tym, co ukrywane i zakazane przez władze.

Niezależne media nie mają milionowych dochodów z prenumerat. W  dobie dominacji globalnych gigantów manipulacji musimy radzić sobie sami. Koszt utrzymania mojej strony na serwerze WordPress to równo 199 dolarów rocznie, do tego dochodzą też inne koszta. Moja działalność zależy m.in. od Twojego wsparcia. Polepszenie naszej mentalności i ewolucja ludzkości jest też w Twoich rękach. Link z informacją jak wesprzeć moje publikacje i demaskacje, tutaj: https://jarek-kefir.org/wsparcie/